Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Ujściu

„Obejmuję myślą wszystkie dzieci świata: wiele, zbyt wiele jest dzieci, które rodzą się i są skazane na niezawinione cierpienie, będące konsekwencją nieludzkich konfliktów. Ratujmy dzieci, aby uratować nadzieję ludzkości!”
                            -  Bł. Jan Paweł II

Słowa Jana Pawła II wcieliliśmy w czyn uznając, że szkoła mająca takiego PATRONA nie może zostać obojętna na krzywdę drugiego człowieka, a tym bardziej dziecka. Dlatego od 2007 roku z inicjatywy Pani Ewy Wypusz oraz Pani Doroty Zielińskiej, która w tej pracy ją wsparła, bierzemy udział w Pallotyńskiej Adopcji Serca.

Jest to niezwykle dzieło pomocy dzieciom żyjącym w krajach misyjnych. Początki Adopcji Serca łączą się z tragiczną wojną domową, która rozegrała się w Rwandzie w latach 1994-1996, pozbawiając życia ponad dwa miliony osób. Dziś szacuje się, że co czwarte z dwóch miliardów dzieci na świecie żyje w skrajnej nędzy. Pallotyńska Adopcja Serca obejmuje podopiecznych z Rwandy, Demokratycznej Republiki Konga, Wybrzeża Kości Słoniowej, Zambii i Brazylii. Głównym jej celem jest zapewnienie dziecku podstawowych środków do życia. Akcja polega na comiesięcznych wpłatach na konto Sekretariatu Misyjnego kwoty 16 EURO lub jej równowartości w złotówkach. Każdego miesiąca Sekretariat przekazuje tę kwotę pallotyńskim misjonarzom w krajach misyjnych, którzy pomagają konkretnemu dziecku opłacając jego szkołę, finansując zakup materiałów szkolnych, żywności, potrzebnych leków i wszystkiego, co w danym momencie jest niezbędne dla konkretnego dziecka. Pallotyńską Adopcją Serca objęte są dzieci do 18 roku życia lub do 21 roku życia, jeśli się uczą.

            Pierwszym dzieckiem, które otoczyliśmy opieką była Clemence Uwamahoro z Rwandy. Zakończyliśmy naszą opiekę kiedy dziewczynka ukończyła 20 lat.

Dzieło nadal kontynuujemy opiekując się Lobo Esperance Seki pochodzącą z Wybrzeża Kości Słoniowej. Mamy kontakt z dzieckiem poprzez korespondencję listowną. Dzięki takiej wymianie korespondencji dziecko ma świadomość, że jest kochane, otoczone troską i pamięcią.

            Cieszymy się, że możemy uczestniczyć w tym pięknym darze, jakim jest dzielenie się tym co mamy. Dla nas jest to niewielkie wyrzeczenie, a dla Nich szansa na ŻYCIE! Dziękujemy Dyrekcji szkoły, gronu nauczycielskiemu, Rodzicom i wszystkim zaangażowanym w akcję uczniom za wkład serca i zrozumienie.

     LOBO ESPERANCE SEKI  (Wybrzeże Kości Słoniowej)                                CLEMENCE UWAMAHORO (Rwanda)